Γιατι …

Ρε παιδια τι θα γινει πλεον με εσας ε? ε? ε? Πειτε μου ποση καψουρα μπορει να εχετε στα 15 σας; εεε;;! Εχω πλεον βαρεθει να βλεπω στο ΦΕΙΣΜΠΟΥκ παιδακια να ανεβαζουν καψουροτραγουδα, καταστασεις για χαμενες αγαπες κλπ..Πως γινεται ρε γαμω το Θεοφιλο Παπανδρεου να εχετε αγαπησει , πονεσει , χωρισει σε τοσο λιγο διαστημα; Μπραβο σας… Ειστε απλα μικροι θεουληδες !
Εγω για να αγαπησω και να πονεσω και τα σχετικα εκανα 78 χρονια..Εσεις απο τα 15 ! Ουαουυυυυυυυυ!! Απλα σας αγαπω και σας φθονω..

Παμε τωρα στο αλλο θεματακι της σημερινης μερας .. Ντιβακια-πουτανακια ! Ρε κοριτσια των ηλικιων 14 εως 19 γιατι ΓΙΑΤΙ να ντυνεστε σα ψωλες απο τοσο μικρες ; εχετε ακομα μπροστα σας απειρα χρονια για να γινετε Τζουλιες .. Ο Σειρηνακης θα σας περιμενει.. Τοσο μεικ απ τοσο ρουζ μουζ κλπ…Ποιος ο λογος ; για να ριξετε τον φλοροκαγκουρομαλακα με το ζιπακι και το σκουλαρικι ;;;;; Δε ξερω … τι φταιει? Μαλλον η μικρη και αθωα γατουλα.. Η μηπως εσυ μαλακισμενη τυπισα που θες να »ξεχωριζεις» απο ολες και  τελικα ειστε ολες ενα κοπι πειστ …
Δε θελω να ξερω.. Δε μπορω να το συλλαβω..
Παω σημερα σ ενα κλαμπακι να δω τη νεολαια και βλεπω παντου πουτανακια με βυζια εξω κωλο σηκωμενο φασκιωμενες στη μουρη ολες και με ενα παθιαρικο βλεμμα που σου λεει »γαμησε με καυλιαρη μου» Παω σε μια τετοια κοπελια και της λεω ποσο χρονων εισαι και μου λεει 18 .. της λεω γιατι ντυνεσαι ετσι και εχεις το στυλακι της γαμημενης απο ολους τους φανταρους του Ελληνικου ναυτικου και μου λεει εε γιατι ειμαι ωραια και γουσταρω να το κανω. ΑΝΤΕ ΨΟΦΑ ΠΟΥΤΑΝΑΚΙ ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ!

Δε μπορω αλλο..Πεθαινω..Πληττω.. Παω να αυτοκτονησω..
ΓΕΙΑ!

MASTER KEY

Αυτό το άρθρο ήθελα να το γράψω ήδη πριν από μερικούς μήνες. Όλο όμως κάτι τύχαινε και δεν καθόμουν σοβαρά να το ετοιμάσω.
Πρόκειται περί του αγαπημένου και λατρευτού σε όλο το Ναι σε Όλα, Master Key μας.
Είναι ο άντρας κλειδί. Αυτός που ξεκλειδώνει όλες τις πόρτες. Ο κατακτητής όλων των γυναικών. Το απόλυτο αντικείμενο του γυναικείου πόθου. Η κρυμμένη σκοτεινή φαντασίωση κάθε θηλυκού.
Ο Ναπολαίοντας της γυναικείας καρδιάς.
Αυτόζ ο οποίοζ είναι το κλειδί που ανοίγει όλεζ τιζ πόρτεζ.
Ο αυτο-αποκαλούμενος MASTER KEY.
Ή και MAZTER KEY. Ενα ζήτα πάντα δίνει περισσόρη αξία, αντρίλα, τεστοστερόνη, χιπχοπίλα γιό και έτσι σε κάποιον και τον κάνει ακόμη πιο ακαταμάχητο.
Ο ακαταμάχητοζ λοιπόν, Mazter Key!

Σήμερα θα προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε ποιός είναι αυτός ο κύριοζ.
Ή ποιός τύποζ άνδρα είναι αυτόζ που έχει τη μεγαλύτερη επιτυχία ζτιζ γυναίκεζ.
Είχε γίνει παλαιότερα η πρώτη αναφορά σε αυτόν, μέσα από αυτό το άρθρο μου.
Ε λοιπόν, ας ανακαλύψουμε ποιός είναι αυτός ο Μαστερκής!

 

 

Θα τοποθετήσουμε σε κατηγορίες, ξεκινώντας από τον λιγότερο Master Key, στον κορυφαίο των κορυφαίων κλέφτη της γυναικείας αθωότητας, το αντικείμενο του θηλυκού πόθου, τον απόλυτο MAZTER KEY.

 

 

 

15. Ο Κεν
Πρόκειται περί του άντρα της Barbie. Το ιδανικό πρότυπο άνδρα κατά τη γυναικεία κρίση. Ευγενικός, έξυπνος, όμορφος, ψηλός, αδύνατος, ελαφρά γυμνασμένος, με χιούμορ, να προσπαθεί και να βρίσκει λύσεις σε κάθε πρόβλημα, να μη βαριέται ποτέ μαζί του η Barbie και η κάθε Barbie. Ένας ιππότης.
Είναι αυτό όμως που ψάχνουν οι γυναίκεζ; Είναι αυτός, αυτός που αναζητουν; Ικανοποιεί αυτός τις βλέψεις τους; Είναι αρκετά άνδρας γι αυτές; Είναι αυτόζ ο Master Key;
Όχι.

 

 

 
14. Ο Γκαουμπόυζ
Πρόκειται για πολύ άντρα. Καουμπόυζ. Πιο άντρας πεθαίνεις. Έχει πούρο, καραμπίνα και σκοτώνει.
Κυκλοφορεί ελεύθερος με ένα καραμπινόπραμα ΝΑ, πυροβολάει και μετά ρωτάει, έχει να γελάσει από τότε που φτιάχτηκαν οι πέτρες και τα πόδια του δεν κλείνουν από το μέγεθος των αρχιδιών του και από τη σέλα του αλόγου του όπου κάθεται όλη μέρα. Μοναδική παρέα το άλογο του και ένα πούρο. Πίνει ουίσκι, σκοτώνει, πυροβολάει, βρίζει και χτυπά. Γαμάει και δέρνει με λίγα λόγια.
Αλλά δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως πληρεί τις προϋποθέσεις για να γοητεύσει με τον ανδρισμό του το γυναικείο φύλο.
Βρίσκεται στη δέκατη τέταρτη θέση της κατηγορίας μας. Συνεχίζουμε εις αναζήτησην του απόλυτου Master Key, λοιπόν.

 

 

13. Ο Στήβεν Σιγκάληζ
Εδώ βλέπουμε έναν μαλλιά Λατίνο. Είναι μελαχρινόζ, παίζει κιθάρα, καπνίζει το τσιγάρο του με μεγάλη γοητεία, δέρνει εχθρούς στο όνομα της δικαιοσύνης. Κάθε γυναίκα μπορεί να στηριχτεί στα παραφουσκωμένα λατινομπράτσα του. Φοράει μυτερά μαύρα γυαλιστερά δερμάτινα παπούτσια ή καφέ μπότες από πετσί της αρκούδας που έσπασε το σβέρκο της με τα χέρια του πριν ένα μήνα. Έχει και δικό του ενεργειακό ποτό.
Δεν μπορώ να πω, αρκετά ανδροπρεπής.
Μα δε φαίνεται ούτε αυτός να κρύβει μέσα του το κλειδί που χρειάζεται για να ξεκλειδώσει τις πόρτες του γυναικείου μυαλού και καρδιάς.

 

 

 

12. Ο Ράμποζ
Εδώ δε θα πω πολλά. Μιά φωτογραφία και μόνο τα λέει όλα.
Πολύ αντρίλαζ.
Είναι όμως αυτόζ ο Master Key; Αυτόν αναζητεί η γυναικεία ψυχή;

 

 

11. Ο Χιπχοπάζ
Εδώ μιλάμε για τον κλασσικό Αμερικανίζοντα badass τύπο, που έχει αυτοκίνητο φτιαγμένο, εξάτμιση μπουρί μισό μέτρο διάμετρο, έχει σχέσεις με τη μουφομαφία της περιοχήζ του, ακούει άντεργκράουντ ραπ και αλήτιζ, δέρνει με τους συνχιπχοπάδεζ φίλουζ του όποιον δεν του αρέσει η φάτσα του και φοράει χρυσά δαχτυλίδια σε όλα τα δάχτυλα του (ποδιών – χεριών).
Είναι αυτόζ ο Master Key; Όχι. Συνεχίζουμε.

 

10. Ο Μεταλάζ
Εδώ συνεχίζουμε, με μία άλλη κατηγορία δυναμικού αρσενικού. Ο Μεταλάζ. Ακούει ντεθ και έτσι, έχει αλυσίδες στο λαιμό του, περιβραχιόνια με καρφιά και φοράει ατσάλινο βρακί. Ακούει μόλις ξυπνήσει Varg Vikernes τις κραυγές από σφαγές αθώων παιδιών και Slayer. Δέρνει όποιον δεν ακούει ή αμφισβητήσει τη μουσική του. Φοράει μαύρα μπλουζάκια T-Shirt και άπλυτα τζιν. Οδηγάει Harley και χέζει δημόσια στο δρόμο. Μόνοζ του τα βάζει με μία κομπανία μαφιόζων έτσι για το ροκ. Και τους δέρνει!
Βρήκαμε τον απόλυτο άντρα, τον Master Key; Μπαα…

 

09. Ο Τρέντυζ
Εδώ έχουμε τον άντρα της μόδας. Γνωρίζει τα πάντα από την τελευταία λέξη της μόδας, τα χρησιμοποιεί στη ζωή του, ξέρει τι θα πει στυλ και τι όχι και γνωρίζει όλες τις δυνατές αποχρώσεις, τις οποίες δεν μπορούν οι υπόλοιποι άντρες να ξεχωρίσουν, όπως μπορδοπορτοκαλοκόκκινο και άλλα τέτοια άγνωστα και σε εμένα. Μπορεί να μιλήσει με τις γυναίκες, και σαν ερωτικός σύντροφος αλλά και σαν φίλος. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί gay, είναι άντρας, απλά εκσυγχρονισμένος, μοντέρνος, ακόλουθος της μόδας (γυναικείας, διότι η μόδα γυναικεία μόνο μπορεί να είναι).
Είναι αυτόζ, αυτόζ που ψάχνουν οι γυναίκεζ; Έχει αυτόζ το κλειδί;
Όχι.

 

 

 

 

08. Ο Μάγκαζ
Αυτόζ δέρνει, κάνει παρέα και είναι και πολύ μάγκαζ. Παίζει ρακέτεζ στην παραλία και ξέρει έναν εκατομμύρια τρόπουζ για να την πέσει σε μία γυναίκα. Έχει μπράτσα και καγκουρική εμφάνιση.
Είναι αυτόζ;

 

 

07. Ο Mike
Ο Mike. Αυτό.
Και πάλι όμως, όχι.

 

 

 

 

Από εδώ και πέρα προχωρούμε στα τοπ της λίστας μας. Εδώ μπορούμε να μιλήσουμε για τους πραγματικούζ άντρεζ. Αυτοί κρύβουν κάθε γοητεία. Αυτοί οι οποίοι ικανοποιούν κάθε γυναίκα σε όλουζ τουζ τομείζ. Τα κρυφά αντικείμενα του πόθου. Άντρεζ για σπίτι. Εδώ μιλάμε αντρίκια. Αυτοί που θέλουν οι γυναίκεζ. Εδώ θα παραθέσω μόνο εικόνεζ αυτές θα μιλήσουν από μόνες τους. Εδώ κρίνονται οι απόλυτες γυναικείεζ επιλογέζ.
Ό,τι επιθυμεί κάθε γυναίκα.

 

 

 

 

06. Ο Τάκηζ

 

 

 

05. Κάθε Μάκηζ της γειτονιάζ

 

 

 

 

04. Ιδρωμένεζ Μαζχάλεζ

 

 

 

 

 

03. Ο Μήτρογλοζ

 

 

 

 

02. ΔΑΠ

 

 

01. ?

 

 

Αυτά.

Υπάρχει βέβαια και μία ακόμη κατηγορία.
Αυτόζ είναι ο κρυφόζ απόλυτοζ χαμένοζ Μάζτερκήζ.
Είναι η κατηγορία δώρο στο πακέτο.

 

?. Ο Κροκόδειλοζ

Τριγυρνάει ελέυθεροζ, είναι ηθικόζ, καπνίζει κάθε είδους χόρτο, είναι μάγκας, η φάτσα του είναι σα να την πάτησε οδοστρωτήρας για την κόλαση, έχει απαίσια φωνή, το μαλλί του είναι μόνιμα αχτένιστο και απεριποίητο, φοράει φόρμες και κοντοπαντέλονα από τότε που ήταν παιδάκι και κάνει τράκες ακόμη και από τον Σατανά.

Είναι απαίσιοζ. Το δηλώνω εγώ ο Εξ.
Είναι ο εχθρόζ μου.
Φταίει. Αλλά για κάποιον λόγο ένα τέτοιο πλάζμα αρέζζει σταις γυναιξί και φέρει όνομα βαρύ και ηθικό εις την κοινωνίαν.
Του λέω και λέω σε όλους αυτό.
Γειά!

 

 

 

Γειά.
Χωρίς ιδιαίτερη χαρά και τιμή για την ματαιόδοξη αηδιαστική κατηγοριοποίηση που έκανα, αλλά έτσι είναι.
Γειά.

Εξανδραποδιστήζ

 

 

 

 

 

Καληνύχτα

«Είναι αρκετά νύχτα για να αφήσουμε σχόλιο, πολύτιμό μου; Ναι, αρκετά καλά είναι, κάνε αυτό που σου είπα τώρα! Σκέψου και γράφε! Καλά πολύτιμο, θυμάμαι τη μέρα, πολύτιμο, που είχες ξυπνήσει. Εγώ ήμουν πολύ αδύναμος μέχρι τότε. Μετά εμφανίστηκες εσύ. Άλλαξαν όλα από τότε, πολύτιμο. Ήμουν μικρός τότε. Δευτέρα λυκείου, πολύτιμο. Ήταν η ώρα των μαθηματικών, πολύτιμο. Από πίσω μου καθόταν η κυρία που με ήθελε πολύτιμο και απέναντι η καθηγήτρια που με μισούσε, πολύτιμο. Βέβαια και οι δύο με είχαν ανάγκη. Η μία γιατί δεν μπορούσε να με κερδίσει ενώ είχε στα λυγερά πόδια της όλην την πόλη και η άλλη γιατί ήθελε να περάσει ευχάριστα την ώρα εργασίας της, αποδεικνύοντας στον εβατό της πόσο ικανή και πόσες γνώσεις έχει στο αντικείμενό της. Πολύτιμο, όμως μετά εμφανίστηκες εσύ. Και έδειξες πως δεν πρέπει να παίζει κανένας, πολύτιμο, μαζί μας. Από εκείνη τη μέρα που μίλησες σε εκείνη την κυρία με τα πολλά ψυχολογικά προβλήματα και θέματα εγωισμού, άλλαξαν πολλά. Κάθε φορά, όταν έρχεται η ανάγκη, έρχεσαι και μιλάς. Πολύτιμο με έχεις σώσει πολλές φορές. Για να υπάρξω σε αυτόν τον κόσμο, χρειάζομαι εσένα. Εσύ μιλάς πολύτιμο και λες πράγματα που δεν μπορώ εγώ να πω. Μία μέρα όμως, να ξέρεις, θα σε σκοτώσω εγώ ο ίδιος. Με τον χειρότερο τρόπο. Γιατί από εκείνη την μέρα, δε θα χρειάζεται να επιζώ σε αυτόν τον κόσμο. Εκεί πολύτιμο, δε θα έχω κανένας πάθος, κανένα πρόβλημα. Δε θα υπάρχει τίποτα να μου δημιουργεί πάθη και κανένας να δημιουργήσει πρόβλημα, πολύτιμο. Μα μέχρι εκείνη τη μέρα, σε χρειάζομαι. Καληνύχτα Εξανδραποδιστή, πολύτιμε. Μέχρι τη μέρα που θα πάρω εκδίκηση και από εσένα. Μέχρι τότε, πάρε εκδίκηση εσύ στους υπόλοιπους. Απλά σε προειδοποίησα πολύτιμε, για να χαρείς και να εκδικηθείς, όσο προλαβαίνεις. Όνειρα, πολύτιμα. Τώρα σε αφήνω. Μέχρι το πρωί, μου είσαι άχρηστος.», είπε και άφησε τη μάσκα δίπλα από το κρεβάτι του και αφέθηκε να κοιμηθεί.

 

 

Ταξίδι

18/04/2024

Πολυαγαπημένο μου ημερολόγιο.
Βρίσκομαι μέσα σε ένα πλοίο. Ταξιδεύω γύρω στη μία ώρα. Είμαι άυπνος. Όλο το βράδυ το χαράμισα στο να μιλάω με την κοπέλα μου. Προσπαθούσαμε να τα βρούμε. Ο εγωισμός και των δύο μας είναι τεράστιος. Κανείς δεν κάνει ποτέ πίσω. Μπορούμε στα περιβάλλοντά μας να κάνουμε όποιον και ό,τι όπως θέλουμε. Θέλουμε να το κάνουμε αυτό και μεταξύ μας. Αν και δε χρειάζεται. Το ξέρουμε πως δε χρειάζεται και ούτε το κάναμε αυτό ποτέ, ούτε θα το κάναμε, αλλά θέλουμε να έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε. Και οι δύο θέλουμε να ελέγχουμε πλήρως τα πράγματα. Αλλά κάθε φορά τα βρίσκουμε για λίγο και όλο μαλωμένοι είμαστε. Είμαστε και οι δύο πολύ ανώριμοι.
Έξω έχει αέρα. Φυσάει δυνατά. Κουνάει και το καράβι όπως μου φαίνεται. Αν και δε με πειράζει γιατί είμαι νυσταγμένος και βρίσκομαι σε μία κατάσταση μέθης. Ίσως να είναι και ωραίο.
Από τη στιγμή που άφησα τις βαλίτσες στη μη ασφαλή αποθηκούλα χαμηλά στο κατάστρωμα, δεν έχω σταματήσει να παρατηρώ τους ανθρώπους. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτό. Μου αρέσει πολύ. Είμαι μόνος μου. Δεν έχω μπαταρία στο κινητό. Το πλήρωσα πολλά λεφτά. Μου έδωσε να πάρω ο μπαμπάς μου που τα ΄χει. Εργοστάσιο μεγάλο βλέπεις. Αλλά ξέπεσε. Δύσκολοι καιροί.
Μία κοπέλα απέναντι με κοιτάει. Την κοίταξα και εγώ τολμώ να πω. Κάτι μου τράβηξε την προσοχή πάνω της. Η αλήθεια είναι πως μου θύμισε μία κοπέλα που μου άρεζε και είχαμε ένα είδος περίεργης σχέσης στο Λύκειο. Είναι αδύνατη, σχετικά ψηλή, μελαχρινή και έχει έντονα λεπτά φρύδια. Τα ρούχα της είναι επίσης περίεργα. Είναι μοναχική. Ακούει μουσική από τα λευκά ακουστικά της. Πρέπει να έχει ακριβό κινητό. Παρεμπιπτόντως, θα πουλήσω το δικό μου. Θέλω να έχω λεφτά για το καλοκαίρι που έρχεται. Ίσως δουλέψω κάπου με καλά λεφτά. Τώρα που δεν έχω άλλες υποχρεώσεις θα νοιαστώ για το χρήμα. Έτσι έκανε και ο μπαμπάς. Έτσι θα κάνω και εγώ. Αν και δεν το καταλαβαίνω, κάνω ό,τι έκαναν και οι γονείς μου. Χωρίς να το θέλω. Αλλά δεν πειράζει. Επίσης έχω παρατηρήσει και το άλλο. Σε σχέση μου με κάποια κάνω αυτά που μου έκανε η προηγούμενη. Σα να θέλω να πάρω εκδίκηση. Αλλά το κακό είναι πως το κάνω αυτό σε κάποιον που δεν έχει ή είχε σχέση με τα παλιά. Δε μου αρέσει. Αλλά γίνεται μόνο του.
Τώρα εκείνη η κοπέλα που παρατηρούσα, ήρθε και κάθησε απέναντι. Πήγε έξω για τσιγάρο και μόλις επέστρεψε κάθησε ακριβώς απέναντι από το βλέμμα μου. Πρέπει να της έχω κεντρίσει το ενδιαφέρον. Και δεν κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια της. Ενδιαφέρον αυτό. Μου αρέσει. Έχει κότσια. Τα παπούτσια της είναι τριμμένα. Αλλά έχει όμορφο στυλ. Διαφορετική. Όταν είχα πρωτομπει στο πλοίο έτυχε και στάθηκα δίπλα της στα κάγκελα του καταστρώματος να καπνίσω το τσιγάρο μου. Και αυτή κάπνιζε εκεί. Μετά μπήκα μέσα και κάθησα κάπου απόμερα. Τώρα ήρθε πιο κοντά. Απέναντι. Δε θα ασχοληθώ μαζί της. Αν και με κερδίζει λίγο λίγο και θέλω να την παρατηρήσω και άλλο. Αλλά δε θα το κάνω. Δύο μάτια κάπου μακρυά με περιμένουν. Ξέρω πως εκείνα τα μάτια, αν και άλλοτε λάμπουν, άλλοτε σβήνουν, σκοτεινιάζουν, λάμπουν πάλι, σκοτεινιάζουν, περιμένουν. Θα είμαι εκεί. Και ας έχουν ενδιαφέρον τα όσα κοιτάζω γύρω μου. Καλύτερα να επικεντρωθώ στη μουσική μου. Θυμάμαι εκείνα τα μάτια. Τα νιώθω κοντά μου. Πάντα. Νιώθω την αύρα εκείνης της ψυχής.
Ένας κύριος πέρασε και έτρωγε ένα τοστ που αγόρασε τρία ευρώ από το κυλικείο του καραβιού. Έπεφταν ψίχουλα στο χαλί του εσωτερικού του καραβιού. Δε φαινόταν να τον νοιάζει. Είναι παχουλός, εύσωμος, ίσως θα τον έλεγες και δυνατό σκληρό άντρα. Γιατί δεν κοιτάζει εκείνον εκείνη η κοπέλα; Έχει μεγάλο σώμα, έχει και μπράτσα. Πρέπει να ψηφίζει Νέα Δημοκρατία. Αλλά τώρα υποστηρίζει Χρυσή Αυγή. Το βλέπω στο τόστ του. Ίσως να ψήφισει και ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τον βλέπω να έχει ενδοιασμούς. Μόλις βγήκε με τα βαρυά βήματά του έξω. Ένας νεαρός μίλησε στην κοπέλα απέναντι. Αυτή του απάντησε χαμογελώντας. Κάτι είπε πάλι αυτός και γέλασε. Γέλασε και αυτή. Τη σκούντηξε.
Ένας κύριος περνάει και κρατάει ένα παιδάκι. Είναι μικρό και φαίνεται να χέζει πολύ. Είμαι κακός. Η γυναίκα του είναι ψηλή. Έχει ξανθό μαλλί. Πρέπει να είναι φυσικό. Έχει ιδιαίτερη προφορά. Ίσως είναι βλάχα. Είναι ψηλή και εύσωμη. Σε καμία περίπτωση χοντρή, μα όχι και αδύνατη. Όπως συνηθίζεται να λέγεται, νταρντάνα. Είναι πολύ στον κόσμο της. Αδιάφορη. Αυτός είναι κάπως καλούλης. Είναι λίγο πιο κοντός από αυτήν, έχει ταλαιπωρημένο μαλλί μαύρο και έχει ένα βαρετό μπλε πουκάμισο τζιν με τζιν παντελόνι που δεν έχει καθόλου ξεθωριάσματα. Το παιδάκι πρέπει να νιώθει απίστευτη βαρεμάρα στην αγκαλιά του. Εγώ στη θέση του θα αυτοκτονούσα πάντως. Να. Μόλις άρχισε να κλαίει. Είπε κάτι η γυναίκα. Ο τρόπος της ήταν επιτακτικός. Τώρα πήρε αυτή το παιδί στην αγκαλία της. Δε βλέπω το μωρό να ένιωσε καλύτερα εκεί, μα η μητέρα του είναι μητέρα του και από τη φύση του έχει μάθει να καθησυχάζει εκεί.
Η κοπέλα απέναντι μιλάει ακόμα με το νεαρό. Την κέρδισε. Ήρθε και με το ζόρι, αν και έγινε ενοχλητικός, την κέρδισε. Δε με ξανακοίταξε. Ούτε εγώ φυσικά της έδωσα τη σημασία που ίσως περίμενε. Μα δεν έσκασε. Ο επόμενος, την κέρδισε.
Ο κύριος που δουλεύει στο κυλικείο είναι χαζός από φύσης. Μα έχει κάτι διαφορετικό πλέον. Φαίνεται πως η δουλειά του και η συναναστροφή του με τους ανθρώπους τον ωρίμασαν. Ίσως έγινε πιο πονηρός. Πιο έξυπνος. Μα όχι πιο ουσιαστικός. Εκείνο βέβαια θέλει άλλης φύσεως ωρίμανση. Την έχεις ή όχι. Είναι ψηλός σχετικά, λίγο άχαρος, φοράει ένα παντελόνι κάπως σκούρο και έχει ένα γαλάζιο πουκάμισο και πάνω του έχει ένα σακάκι κάπως μπλε μαύρο. Έχει και καρτελάκι. Είναι του πληρώματος. Έχει δίπλα του και ασύρματο. Για επικοινωνία με το υπόλοιπο πλήρωμα φαίνεται.
Αλλάζω συνέχεια θέση τα πόδια μου όπως τα έχω σταυρωπόδι. Οι καναπέδες είναι δήθεν αναπαυτικοί, αλλά εγώ βλέπω πως εδώ που κάθομαι παθαίνω κράμπες. Αλλάζω δίσκο. Με κούρασε αυτή η μουσική. Θα ακούσω κάτι άλλο.
Έβγαλα τα γυαλιά μου από την τσάντα. Θα κρύψω έτσι λίγο τα μάτια μου και θα τα κλείσω, μπας και ξεκουραστώ λίγο. Δύσκολο το να μην κοιμάσαι για βράδυ και να σηκώνεσαι να συνεχίζεις στην επόμενη μέρα πριν λήξεις την προηγούμενη με έναν ύπνο.
Κάτι παιδάκια ήρθαν στο απέναντι σαλόνι. Φοράνε κάτι απαίσια φανταχτερά μαυρόασπρα και πράσινα φουλάρια. Έχουν χιπχοπάδικα παπούτσια. Συζητάνε. Ενδιαφέρον αυτό.
Περνάει πολύς κόσμος. Με κουράζει να τους βλέπω. Δεν είναι όμορφοι ούτε εντυπωσιακοί. Άσχημοι έως και άχρωμοι θα έλεγα. Γιατί όμως αυτό; Τί έχουν πάθει;
Ένας κύριος κάθησε μες τη μέση σε μία καρέκλα και έβαλε τα πόδια του σταυροπόδι πολύ περίεργα. Είναι λίγο γελοίος. Έχει ένα γαλανό πουκάμισο κοντομάνικο, ένα παντελόνι κοστουμιού γκρι και του έχει σηκωθεί έτσι όπως κάθησε και φαίνονται οι κάλτσες του μέχρι και η γάμπα του στο τελείωμα των καλτσών. Μου αρέσει να τον κοιτάζω. Έχει πλάκα. Όχι για πολύ βέβαια γιατί με κουράζει. Κάτι κυρίες παραδίπλα τον κοιτούν και τον σχολιάζουν. Αν και δήθεν δε θα τους άρεζε επειδή είναι γελοίος, τους αρέσει και σαν να ακούω τη λέξη «γούτσου» να βγαίνει από τα στόματά τους. Εκείνα τα στόματα. Της μίας είναι κάπως μαυριδερό και μυρίζω την τσιγαρίλα του μέχρι εδώ. Αλλά γελάνε εκεί στα μουλωχτά. Τον θέλουν έναν τέτοιον. Είναι καλός δούλος και υπηρέτης και φαίνονται με τη μία οι ατέλειές του και αυτό τους αρέσει.
Δε με κοιτάζουν οι άνθρωποι γύρω. Λίγο όλοι με είδαν αρχικά και δεν μπόρεσα να τους περάσω απαρατήρητος, μα δεν ασχολήθηκαν παραπάνω με εμένα. Νιώθω σα να τους φοβίζω. Έχω κάτι κακό. Είμαι εντυπωσιακός και σοβαρός και με φοβούνται. Ίσως να έβγαζα τα μαύρα γυαλιά. Ίσως να φανέρωνα κάποια αδυναμία μου που μπορεί να φανεί μόνο από την εμφάνιση, όπως τον κύριο με τις γυμνές γάμπες στην καρέκλα σταυρωπόδι, να με συμπαθήσουν. Μπα. Όχι. Δε θέλω. Ούτε όμως θα το έκανα.
Πέρασε λίγη ώρα. Τα παιδιά απέναντι μου άρεσαν. Ακόμη μιλάνε. Και κάθησαν σχετικά ήρεμα. Δηλαδή δεν τους έφταιγαν όλα γύρω τους όπως παρατηρώ σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας τριγύρω. Έκαναν κάτι και απλά απολάμβαναν την ήρεμη ώρα της παραμονής τους στο πλοίο. Ναι, δεν είναι ευχάριστο να πρέπει να περιμένεις τόση ώρα ταξίδι, αλλά αυτά αποφάσισαν να περάσουν με κάποιον τρόπο το χρόνο τους, ήταν αυτό η κουβέντα, το βρήκαν, το έκαναν και απλά ζούνε. Οι άλλοι γύρω μου νιώθω να μην μπορούν. Κάτι θέλουν όλο. Νιώθω τις επιθυμίες τους. Υπάρχουν και είναι πολλές. Μα δε βλέπω να είναι ξεκαθαρισμένες σε κανέναν τους. Αν ήθελαν κάτι και μπορούσα να τους το προσφέρω, θα το έδινα. Μα και πάλι έχω την εντύπωση πως δε θα είναι ευχαριστημένοι ούτε με αυτό που δήθεν ζητούσαν. Απλά ζητάν. Δε ζουν. Μου άρεσαν λοιπόν τα παιδιά εκείνα. Ζούσαν. Απλά. Και τους βγήκε καλό. Είναι χαρούμενα και δε βαριούνται ούτε ξεφυσάνε.
Να και ένας Άγγλος παραπέρα. Μιλάει στο ακριβό κινητό του. Έχει και ένα περιοδικό ταξιδιών στα χέρια του. Φοράει απάισια ρούχα. Ένα μαύρο αμάνικο φανελάκι, ένα χάλια σορτσάκι και σαγιονάρες μαύρες. Αλλά φαίνεται να έχει λεφτά. Δεν το νοιάζει. Αλλά οι υπόλοιποι τριγύρω, οι Έλληνες φαίνονται πιιο εντυπωσιακοί. Αν και δεν έχουν χρήματα. Παραξενεύομαι. Αλλά μου αρέσει η όλη παρατήρηση.
Πρέπει να κοντεύουμε. Κάτι γέροι, από τους πιο ανήσυχους επιβάτες, σηκώθηκαν και πήραν τα πράγματά τους.
Ναι. Βλέποντας από το παράθυρο βλέπω στεριά. Το μεγάλο λιμάνι. Κοντεύουμε.
Ας τυλίξω να μαζέψω ακουστικά. Να πιάσω και το σακίδιο.
Να πάρω νερό; Θα διψάσω στο δρόμο που έχω αργότερα; Να έπαιρνα, αλλά βαριέμαι. Θα το αφήσω. Πάω έξω.
Η κοπέλα εκείνη βγαίνει μαζί με το παιδί και γελάνε και σκουντιούνται. Ήταν εύκολο. Εντυπωσιακό.
Μπαμπάδες, μαμάδες, ζευγαράκια, άλλοι ωραίοι, άλλοι εντυπωσιακοί, άλλοι όμορφοι, άλλοι άσχημοι, άλλοι βαρετοί, άλλοι έτσι, άλλοι αλλιώς, αλλά έχουν παρέα. Δεν είναι μόνοι τους.
Νιώθω κάπως άβολα τέτοιες στιγμές. Εγώ και οι σκέψεις μου. Με πικραίνει και με βαραίνει η μοναξιά.
Και είμαστε και πάλι τσακωμένοι. Δεν μου επιτρέπω να της μιλήσω. Ούτε και αυτή σε εμένα φαντάζομαι επιτρέπει να μου μιλήσει.
Αλλά δεν μπορώ να την αφήσω. Ξέρω περιμένει. Πρέπει να φύγω όμως πάλι. Έφτασε το καράβι. Άκουσα την άγκυρα.
Πρέπει να κατέβω. Πρέπει να συνεχίσω το ταξίδι μου.
Θα φτάσω στα μάτια. Αλλά θέλει δρόμο. Ξέρω πως είναι εκεί. Ξέρει πως είμαι εκεί. Αλλά πάλι να παλεύω μόνος.
Με κουράζει αυτό.
Α! Να και ο Παναγιώτης. Ας του πω μία καλημέρα. Αν και πάλι αλλού θα είναι το μυαλό μου.
Περιμένουν τα μάτια.
Ταξιδεύω εγώ. Μερικά πράγματα δε θα μου τα συγχωρέσω ποτέ.
Ζωή. Μερικά πράγματα δε θα της συγχωρέσω ποτέ.
Μα με εμένα είναι πιό εύκολο και τίμιο να τα βάλω.
Τουλάχιστον η κριτική εκεί δε βλάπτει κανέναν.

 
—————————–
Εξανδραποδιστής παραφιλολογεί και μυθοποιεί. Όλο και κάτι θα έχει να πει. Να τον ακούσω άραγε;
—————————–

 

 

Ότι ότι χτες

Όταν έπεζα με έψιλον ήταν ένα χθες μαζί σου και εγώ ήξερα πως ήθελα ένα ότι όμως κάποιος άλλος να έρθει στο αύριο γιατί ο μπαμπάς σου ήταν εκεί να μας είδα να τρως ένα όχι. Άλλα αύριο θα έχω Καλαμάτα για Καλαμπάκα στην Αραβησσό που ήπια ένα τακούνι μαύρο και μου είπε μπλε ήταν μα όμως ότι ότι θέλω να δω αυτό αυτό ακριβώς που είδες πως είδα όταν έπεσε η κουρτίνα και ήθελα να δω μισώ το χρώμα και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί έτσι ήσουν τώρα αλλά και πάντοτε το ήθελα να είμαι ότι ήσουν στο χθες φεύγοντας μου είπες όταν το προχθες ήρθε για Μυτιλήνη.

Κοίταξε στο πριν του χτες και είδε το αύριο στο προχθες πως όμως έλεγε πως όταν ήρθε έφυγε για χθες και έλεγε πως ότι ότι όχι δεν είναι  αυτό που νομίζω και ήθελα να ήξερα πως ήταν να νομίζω αυτό που νόμιζα πως νόμιζε ότι νόμιζα αλλά και όχι στο είπε και εσύ όταν ήσουν μικρή άκουγες κόκκινα χείλη και άσπρα νύχια κουράζεται για κύκλους ήξερε ένα τακούνι ήταν μόνο αλλά ήταν κάτι χτες και παραπάνω στο παρακάτω του άλλου δρόμου για το αύριο όμως όμως ήξερε και το ότι όχι αλλά δεν ήθελε να μην το χθες γιατί μου είπε να μην ήθελε να ήξερα πως ήταν χθες αλλά αύριο στο όχι μα τελείες δεν ήξερα πως έμπαιναν και χτες κοιτάζοντας τον ήλιο το ψυγείο άδειασε και μου είπες να δω τα Γιάννενα μα ήμουν εχθές και στη Θεσσαλονίκη έχει καλύτερη μυρωδιά μα δεν κατάλαβες πως ότι ότι όχι στο χωριό με το αυτοκίνητο και ο μπαμπάς κατάλαβε πως χτες αλλά και όχι.

Τα σχέδια του ήθελα να δω μα είπες πως το χθες αλλά δεν ήθελα να ξέρω είχε ωραίες στρογγυλές καμπύλες και όμοφρα σχεδιάκια πουκάμισο λευκό ή και χτες άλλο όμως γαλάζιο κοίταζα και με ενόχλησε το γκόταν αλλά μου άρεσε Σερβία και μιά φίλη σε βαρέθηκε αλλά μόνο εγώ μπορώ και αν όμως χτες το αύριο το ξέρεις πως ότι ότι όχι όμως προχθές σε πήρε ένα χάπι ήταν ντεπόν ή ασπιρίνη κεφαλάκι πόνεσε δεν άρεσε ο μύθος χτες καλύτερος μα και όχι οτι ότι ήθελα το άλλο όμως ωραίο πουκάμισο Καλατζής και έχει ζέστη όχι όμως πια δροσιά στο χτες κάποτε μα Μάης και Δεκέμβρης πονάει όταν χτες.

 

Και εσύ μου λες μετά εχθές!!!
Ντροπή!

 

 

 

 

Ο Παγωτατζής ψηφίζει Νέα Δημοκρατία

Μην ασχολείστε.

Αμνησια τωραααααααααααααα!!11!!

Αν κ δεν ηθελα να γινει ετσι το »come back» moy (μιλαω στα στας τωρα) δεν μπορουσα να κρατηθω..ηθελα να τα βγαλω ο,λαααααααααααααααααααααααα!!

Δεν ξερω αν φταει το γεγονος οτι ειμαι αυπνος, απο το πρωι στο ποδι , με 2 καφεδες ή οτι εφαγα ληγμενη σουπα ή οτι καπνιζω σαπιο καπνο..Απλα ολα αυτα επεσαν την ιδια στιγμη με την μεγαλη γαμημενη εφευρεση Γυναικες!! gamw to poysti lefta ela dw reee!  Ειμαι που ειμαι σε φαση κοκκαλωσης ..θελω να φυγω να την κανω να παω με τους Μασαοι που την εχουν τεραστια, εχω και το Φβ το γαμημενο !! Ειμαι μεσα κ σκουντιεμαι με πρωην..τυχαια..μαλακιες κλασικα! Μιλαμε φιλικα για ζωη κλπ κ μ πεταει μια σπονταρα οτι της φερθηκα σκαρτα κλπ ! Οχι οτι δεν το εκανα αλλα κ παλι τι θες ρε τσολι κ μ λες γι αυτα μετα απο 1 χρονο ++ ?? Εεεε? Ψωλα! :@

εκει που παω να χαλαρωσω, αλλαζω φωτο προφιλ και βλεπετε κ μια που μ αρεσει μ κανει σχολιο αμεσως , σημειωτεον πριν 2 μερες μου μιλουσε χωρις αιτια αν κ μ ειχε ριξει εμμεσως πλην σαφως Χ ! Ωιμεε! Μετα λαικ απο την γκομενα π επαιζε φαση πριν 3 μηνες…μετα λαικ απο μια που δεν κανουμε κτ τρ για μαλακιες και τελος ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜα λαικ απο την προ Νωε πρωην που δν μου μιλαει καν!! Εεε οχιι ρε :@ Γαμιεσαι μωρη ψωλα !!

Στη συνεχεια μια που με κυνηγαει και δεν ενδιδω για λογους φοβου (ξεζουμισμα κλπ ) μου μιλαει , παραπονιεται π δν της μιλησα κ ζηλευει που εφυγα με μια αλλη κοπελα μαζι! Ωιμε ! Ρε κοπελια δεν εχουμε τιποτα ! Οτι θελω κανω!! Ασε μας δηλαδης!!

Τωρα εχω καταντησει να ακουω πιτμπουλ κρις μπραουν ριχανα κ τετοια! Εφαγα ληγμενα και δν μπορω να κοιμηθω! Δεν θελω αλλο αυτα ! Θελω μια αμνησια να τα ξεχασω ολα!! Να μη θυμαμαι καμια κανενα ΤΙΠΟΤΑ ! ΚΟΚΚΑΛΟΟΟ!

Αυτο το μικρο ξεσπασμα που φαινεται σε αυτο εδω το τραγουδακι : http://www.youtube.com/watch?v=8gyLR4NfMiI&list=RD02LefQdEMJP1I

Αντε καληνυχτα..Παω να δω κλεμμενα ονειρα :*